rzeczy osobistych, podjęta w asyście pielęgniarki środowiskowej, zakończyła się ucieczką ostateczną. Po pierwsze, tatuś już wszystko sprzedał, a po drugie próbował je zarąbać siekierą. Kobieta z dziećmi rozpoczęła tułaczkę od schroniska do schroniska, nie przerywając pracy i walcząc o mieszkanie tak, jak jej radzono w instytucjach pomocy społecznej i urzędach odpowiedzialnych za gospodarkę mieszkaniową. Na nic zdały się starania o mieszkanie komunalne - teoretycznie, wyrokiem sądu, miały gdzie mieszkać. Pierwszy pozew o eksmisję byłego małżonka zakończył się w 1997 r. oddaleniem powództwa - uznano, że Krystyna "nie ma legitymacji czynnej do żądania eksmisji"; z takim żądaniem może wystąpić jedynie wynajmujący, czyli zarząd gospodarki