że możliwa jest trwałość przedmiotów, spokój domowego wnętrza. Zdawałem sobie sprawę, w jakim miejscu świata żyję, ale kombinowałem: może swoją dawkę zaangażowania i znoszenia przeciwności losu już odbębniłem? Przeżyłem przecież tyle lat w syfie i rozpadzie. Dlaczego Bóg nie miałby zlitować się nad gromadką swoich owieczek? Dlaczego nie miałby już odpuścić sobie...<br>No ale zesłał Szuwara. Szuwara z zaproszeniem do męczeństwa. Siedzi teraz naprzeciw mnie i wsuwa wegetariański bigos, pytając między jednym widelcem a drugim:<br>- Słuchaj, a co u ciebie? <br>No i co mam ci powiedzieć? <br>Że jak większość moich rówieśników około czterdziestki nie wiem dokładnie, kim jestem. Że owszem, dawniej