Werusiu". I w oczy kadziły, że takiej drugiej nie widziały. Dziewczyna szesnaście lat, taka gospodarna, rozumna i rodzinie oddana, zwłaszcza w tych podkasanych czasach, gdy nawet niektóre mężatki więcej dbają o swoje łydki niż o dom - cud, prawdziwy cud i łaska boża.<br>Na rynek szła Weronka jak na występ - schludnie odziana, poważna, z koszykiem. Krokiem detektywa obchodziła stragany, targowała się zajadle, nacierając niekiedy na tę samą przekupkę dziesięć razy i odniósłszy zwycięstwo wracała na Kozłowo spokojnie, przez nikogo nie zaczepiana. Dorośli szanowali cieślę, bo człowiek pracowity, cichy i zgodny, a wyrostki wiedziały, że to siostra Szczęsnego, który w złości pierze nie