zespół własnym nazwiskiem i dość szybko zyskał reputację niezwykłej atrakcji koncertowej. Jego występy przyciągały ze względu na atmosferę i specyficzny rytuał. Najpierw na scenę wychodził elegancko ubrany zespół, który wykonywał długi instrumentalny wstęp. Następnie dołączały chórzystki i kiedy atmosfera stawała się odpowiednio gorąca, niczym bokser na ring na scenę wkraczał odziany w długą pelerynę Brown. Brał do rąk mikrofon i zaczynało się soulowe kazanie.<br>James nie tylko śpiewał, ale wył, płakał i krzyczał, a jednocześnie wykonywał niezwykłe sceniczne akrobacje. Odpychał statyw z mikrofonem, robił błyskawiczny obrót i zanim mikrofon uderzył o podłogę, chwytał go tuż nad ziemią. Następnie wybijał się w