zaczynają lekko mruczeć. Po chwili mruczenie zamienia się w potężny ryk. Pięć dysz wyrzuca słupy ognia i obłoki dymu. W każdej sekundzie rakieta spala, bagatela, 8 tysięcy litrów płynnego tlenu i nafty. Centrum Lotów Kosmicznych wydaje pozwolenie na start. Kłęby ognia i dymu zasnuwają cały widnokrąg. Kilka sekund później z ognistego piekła wynurza się rakieta. Dostojnie wznosi się w górę. Po 2 minutach i 40 sekundach odpada pierwszy człon, który wynosi pojazd na wysokość 67 kilometrów. Kolejny człon pracuje 9 minut, by na wysokości 186 kilometrów spaść w kosmiczną pustkę. Trzeci człon wprowadza statek na tzw. orbitę parkingową. Tu Apollo 11