poprzednio, na wyłgiwanie siebie i księgowego.<br>Kiedy zaniósł się sygnałem telefon stacjonarny i włączyła automatyczna sekretarka rejestrująca coraz bardziej dramatyczne wezwania Sabi, Bogna słyszała je już tylko jako szmer, przekręcając klucze w zamkach wyjściowych drzwi.<br>Mogą tu zaraz być, przeraziła nagła myśl i Bogna pobiegła pustym osiedlowym przejściem pośród domów okratowanych jak więzienia. Za rzędami trzypiętrowych szeregowców zaczynała się prawdziwa ulica. Na postoju jedna, jedyna taksówka. Zaliczyła fakt, jako dobry omen.<br>- Praga. Jak najprędzej!<br>Drugi dobry omen zdarzył się przy wjeździe w przecznicę. Kiedy skręcili, za ich plecami śmignęła beema Rottweilera.<br>- A tak konkretnie, dokąd jedziemy? - chciał wiedzieć kierowca.<br>- Stalowa do