zgodził. Do dziś dręczy mnie myśl, że gdyby nie był taki uprzejmy, to by nie zginął. Wsiedliśmy do Mercedesa Vito: tata na fotelu pasażera z przodu, komandor z tyłu, a ja za kierownicą. Jechałem z "duszą na ramieniu", bo zupełnie nie znam uliczek w tej dzielnicy, a poza tym była okropna pogoda - opowiada Łukasz. - W czasie jazdy komandor rozmawiał z tatą o samochodach. Był spokojny. Nie było po nim widać, że cokolwiek pił...<br><br>Kwiaty śmierci<br><br>Gdy Mercedes dotarł do ronda Babka, ojciec Łukasza zaproponował, żeby kupić kwiaty dla pani komandorowej.<br><br>- Jak da jej pan kwiaty, to nie będzie się na pana