pobieżnie okiem na wystawy turystycznych pamiątek. W myśli kłania mi się Spencer, więc kupuję mu miniaturowy kufel z nadrukiem "Trunk macht frei".<br>Zmierzch zapada szybko i tylko na ośnieżonych wierzchołkach pali się słońce. Wyczuwam obcą obecność przytłaczających mnie gór. Za budynkiem dworca i olśnioną neonami siecią trakcji majaczy ściana jeszcze okrutniejsza. Neseser zaczyna mi ciążyć niczym wór buraków.&lt;/&gt;<br><br><br><br>&lt;div year="1963" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;Dzień w życiu bywalca&lt;/&gt;<br>Do baru wszedłem jak zwykle o 12.31. Był to mały, zaciszny lokal, w którym zbierali się maklerzy, gdzie czasem zachodziły też grupki inspektorów ubezpieczalni i kasjerów, a w dni nieparzyste na kilka minut przed zamknięciem jacyś mało znani