ulicy Koźlej na warszawskim Nowym Mieście trudno trafić niewtajemniczonym. Jak przystało na miejsce znające swoją wartość, nie epatuje neonami. Pomalowana na czarno brama, za nią przedsionek obwieszony plakatami, a wśród nich niepozorna kartka z napisem "Zieloni 2004" i strzałką. Po przekroczeniu progu wysokiej, skąpo oświetlonej hali trafia się w świat onirycznej muzyki i teatralnych dekoracji. Najróżniejszych typów fotele i łóżka zachęcają do wyciągnięcia się z filiżanką kawy albo szklanką piwa. Bez oporów korzystają z tego młodzi ludzie ubrani w stylu lat 80., czasem z włosami skręconymi w dredy. Zwyczajny sweter i fryzura trącą tu ekstrawagancją. Kto chce, przyprowadza psa albo kota