został Marek Dąbrowski, wiceminister finansów w rządzie Tadeusza Mazowieckiego, a zastępcą przewodniczącego była prof. Barbara Błaszczyk. Rada pomyślana została w ustawie jako ważny społeczny organ doradczo-kontrolny (jej członkowie powoływani byli przez premiera po zasięgnięciu opinii właściwej komisji sejmowej) nad procesami przekształceń własnościowych. Do jej szczegółowych zadań należało m.in. opiniowanie projektów corocznie przygotowywanego przed rząd dokumentu pt. Kierunki prywatyzacji oraz opiniowanie wniosków o komercjalizację tych przedsiębiorstw państwowych, dla których taka decyzja wymagała akceptacji rządu. Sześcioletni okres funkcjonowania Rady nie zaznaczył się jej szczególnymi dokonaniami, choć opinie i stanowiska Rady wywierały zawsze pewien pozytywny wpływ na kształtowanie polityki prywatyzacyjnej w kraju