znaczy to jednak, że podejście prakseologiczne nie uwzględnia holistycznego traktowania rozpatrywanego przedmiotu, a podejście systemowe nie uwzględnia sprawności. W podejściu prakseologicznym głównym aspektem jest jednak aspekt sprawnościowy, zaś całościowość ma znaczenie drugorzędne; w podejściu systemowym jest przeciwnie: sprawność ma znaczenie drugorzędne.<br> Tym, co upodabnia oba podejścia jest dążenie do końcowego, optymalnego - w danych warunkach - rozwiązania (celu) oraz syntetyczne rozpatrywanie zjawisk.<br> Podobieństwo więc systemowego i prakseologicznego oraz innych ujęć metodologicznych wynika z dążeń integracyjnych charakterystycznych dla współczesnych działań polegających na przetwarzaniu informacji, szczególnie w nauce i technice. Podobieństwo to odzwierciedla poszukiwanie narzędzi metodologicznych, które mogłyby pomóc w przezwyciężeniu informacyjnych barier między różnymi