wzdłuż ruszającego pociągu machając podniesioną ręką. Wiedziałam, że za kilka dni wystarczy wspiąć się na parapet okienny, żeby zobaczyć go znowu, idącego szybko ścieżką wzdłuż ogrodu. Wiedziałam, że na mój widok przyspieszy kroku, przeskoczy furtkę i weźmie mnie na ręce.<br>- Nie wolno ci się męczyć - szeptałam - puść mnie natychmiast - i osuwałam się na ziemię w ten sposób, żeby go czuć całym ciałem.<br>To było kilka dni po ślubie. Obudziłam się w nocy i nie zastałam go w łóżku. Z przyległego pokoju dochodziły szepty, przez szparę w drzwiach sączyło się światło. Wyskoczyłam plącząc się w długiej koszuli, otworzyłam drzwi i spojrzałam. Siedział w