bladą marę, co leżała w łodzi z głową opartą na kolanach jednego z rycerskiego hufca.<br>- Aha! Strasznie krzyczał... Potem wszystko ucichło... Dwóch z nas zrobiło wywiad, ale, zdaje się, dom opustoszał. Tymczasem wczorajszej nocy przed północą usłyszeliśmy rozpaczliwe wołanie o ratunek, a po wodzie głos bardzo niesie...<br>- To ja wrzeszczałem - oznajmił Adaś.<br>- Doskonale to zrobiłeś - rzekł Burski z gorącym uznaniem. - Musiano cię słyszeć na dwie mile dookoła. Powiedzieliśmy sobie: "Czuj duch! Tam się odbywają nieczyste historie!" Nie śmieliśmy jednak zrobić wyprawy w biały dzień. Aż tu nagle wali się pod wieczór ta burza! Więc my do łodzi i jazda... Dom ciemny