otwartej naprzeciw sypialni. <br>Na łóżku stojącym pod oknem sterczał w górę <br>bezwstydnie obnażony materac z burymi zaciekami. "Choroba" - skomentował <br>pełnym tkliwości głosem Ślicznej. "Choroba" - powiedział <br>już po swojemu, mocno.<br> Z szafki Kazia Wierszyka wyjął zapasowe <br>sznurowadła. Pożyczam - nabazgrał pospiesznie i włożył <br>kartkę w czeluść niedzielnego trampka. Po namyśle <br>dołożył do pakunku własne już mydło i dwie <br>chustki do nosa. Poznać pana po cholewach... - zamruczał <br>ironicznie. Wyciągnął spod poduszki schowaną tam <br>wcześniej grubą flanelową koszulę. Owinął <br>wszystko w zgrabny jak na pośpiech tobołek, związał <br>Kaziowymi sznurowadłami.<br>Korytarz wyłożony wyrudziałym brązowym chodnikiem, <br>z czarnymi, równie wyblakłymi pasami bo bokach, skręcał <br>za ostatnią sypialnią