trzeciomajowe musiałyby się odbywać gdzie indziej. Być może, że władze PRL poskąpiłyby dewiz<br>zachodnich na utrzymanie instytucji i zbiory przeniesiono by do<br>kraju, pamiątki po Mickiewiczu do Muzeum Literatury na Starym Mieście, obrazy Boznańskiej i Pankiewicza do Muzeum Narodowego, a książki i rękopisy zapewne do biblioteki Instytutu Badań Literackich w pałacu Staszica.<br><br>Gdyby zaś po procesie Towarzystwo Historyczno-Literackie skapitulowało i opuściło gmach ze swoim majątkiem? Należy tu przypomnieć, że w r. 1959, tuż przed zakończeniem procesu, francuskie Zgromadzenie Narodowe (Parlament) uchwaliło rezolucję w obronie niezależności Biblioteki Polskiej w Paryżu. Rezolucja nakłada na rząd obowiązek nadania Bibliotece takiego statusu, który gwarantowałby jej