Zarządzie Ogródków Działkowych, gdzie żona syjonisty znała kogoś, kto z przyjaźni dla niej, czy też z litości podbudowanej łapówką, obiecał ułatwić wszelkie formalności przekazania działki kuzynowi, który mimo syjonistycznego nosa postanowił pozostać w kraju. A że kuzyn woli tę działkę zapisać na nazwisko podstawionej osoby o niesyjonistycznym rodowodzie, a mianowicie pani Janiny, nikogo nie może dziwić, bo lepiej zawsze dmuchać na zimne niż siadać na rozpalonej płycie. Popędziłem więc znowu do Władzia Maronickiego, zamieniłem kilka złotych monet na plik banknotów - Boże, jak się łatwo robi! - pieniądze wręczyłem na korytarzu zachwyconej żonie syjonisty i zaraz załatwiliśmy wszystkie formalności. W ten sposób pani Janina