postaci: "zahamowania postępu w badaniach" (por. Greenwald i inni, 1986), "nastawienia na konfirmację hipotez" (por. Magnusson, 1992) czy zawężenia zakresu formułowanych pytań badawczych (na co z kolei zwrócił uwagę, w odniesieniu do badań psychologicznych, Barber, 1991). Wspomnę tu jeszcze "osobę nr 1" Kuhna (1968), który pierwszy, tak wyraziście, przedstawił istotę paradygmatu, ukierunkowującego myślenie wielu pokoleń badaczy.<br><br>Związanie się badacza z określoną TBO ma też konsekwencje dla drugiego kroku procesu badawczego, to jest dla utworzenia przez badacza (na gruncie jego wiedzy naukowej - tu: psychologicznej) O(PY).<br><br>O(PY) stanowi podzbiór zmiennych niezależnych - uznanych przez badacza za istotne w stosunku do zbioru zmiennych