na progu, trzymając drzwi, pamiętam ten jej gest i tę uniesiona do góry rękę, i chyba wtedy zrozumiałam, dlaczego tak, dlaczego właśnie tak...<br>Pomyślałam sobie, że jak już nie ma miłości, jak odejdzie albo umrze, to człowiek nie ma już nic lepszego w życiu do zrobienia, niż tylko pić i pić, i skończyć marnie, bo niby dlaczego nie. Można stracić oczy albo nogi i można stracić macicę albo całe życie umierać w jakiejś strasznej chorobie i nie móc umrzeć, można cierpieć nędzę i wszystko, co tylko pan sobie wymyśli, jak pan tak siedzi, ale dopóki się kocha, dopóki się za czymś