zbyt utrudzony, aby cokolwiek na to rzec.<br> Treścią słowa pierwotnie była powaga, tak jak treścią wszystkich <br>wielkich ksiąg.<br> <page nr=178><br> Każde słowo, nawet ordynarne czy sprośne, ma w sobie łut powagi.<br> Ze wszystkiego, co ludzkie, wyziera powaga.<br> Ostatecznie rodzimy się z powagą, z powagą idziemy do grobu.<br> To prawda.<br> Ale gonimy w piętkę, mistrzu, odkąd zaczęliśmy traktować się z<br>namaszczeniem...<br> Chciałem mu to powiedzieć, ale już nie miałem sił.<br> - Wiesz, odprowadź mnie do łóżka - poprosiłem.<br> - Więc jednak... namyśliłeś się! - powiedział i wziął mnie<br>troskliwie pod ramię.<br> Chciałem iść tak, aby nikt mojej słabości nie zauważył, lecz<br>człapałem nędznie u jego boku.<br> Markiz był