z którego są sporządzane soczewki i pryzmaty spektrografu. Stosując nawet bardzo silne źródła promieniowania, dochodzi się tylko do 1850 &lt;hi&gt;A&lt;/&gt;. Wiktor Schumann pierwszy potrafił przezwyciężyć przeszkody, napotykane w badaniach nad dalszym ultrafioletem, i zdołał wszechstronnie zbadać część widma pomiędzy 1850 &lt;hi&gt;A&lt;/&gt; a 1220 &lt;hi&gt;A&lt;/&gt;. W uznaniu zasług niezmiernie trudnej pracy pionierskiej nazwano tę dziedzinę imieniem odkrywcy.<br><br>&lt;page nr=59&gt;<br><br>Dla opanowania nowej dziedziny widma należało przezwyciężyć: a) pochłanianie promieniowania przez kwarc, b) absorbcję przez powietrze, c) pochłanianie promieni przez żelatynę klisz fotograficznych. Schumann usunął pierwsze i trzecie źródło niepowodzeń, zastępując kwarc fluorytem i przygotowując specjalne klisze, zwane do dziś Schumannowskiemi, których warstwa światłoczuła zawierała