niego.<br>- Twój pies? - zapytał chłop.<br>- Tak.<br>- Może go sprzedasz?<br>- Weźcie go sobie, mnie on niepotrzebny - odparł Kalias z ciężkim sercem. Bolało go, że Bubo tak od razu, za kromkę chleba zdradził go. Zresztą, co prawda, coraz większy z nim kłopot. Chłop wyciągnął z kieszeni rzemień, uwiązał psa. Kobieta podała Kaliasowi placek.<br>- Weź, przyda ci się. Widać daleko wędrujesz.<br>Bubo zaskomlał, ale Kalias nie oglądając się ruszył dalej, przezornie szerokim półkolem omijając pracujących przy rozbiórce chaty.<br>Ciemnomiedziane chmury zasłoniły słońce, mimo to na polach było jeszcze dużo światła. Wydawały się jaśniejsze niż niebo. Kalias przyspieszył kroku. Jakiś cierń wbił mu się w