kształt mózgoczaszki, ale twarz dzieci miała wyraźne cechy ludzkie, odmiennie od afrykańskich przodków. Jest to dowodem na ewolucyjne przemieszczanie tej cechy w rozwoju osobniczym, szczególnie wyraziście w ewolucji kobiecej urody. Znamienne, że dymorfizm płciowy był wówczas równie wyrazisty, co dziś. Wspiera to interpretację ewolucji człowieka eksponującą znaczenie podziału ról społecznych płci. Najbardziej spektakularnym śladem aktywności ludzkiej na tym wczesnym etapie ewolucji jest szałas z Terra Amata koło Nicei. Ludzie, którzy go odbudowywali corocznie latem 240 ka temu, sprawnie posługiwali się kamiennymi narzędziami. Stosunkowo najbardziej ciągły jest zapis kopalny ewolucji człowieka w Afryce. Na około 130 ka datowana jest czaszka Homo sapiens