deklaracja nie wzbudziła niczyich wątpliwości, wręcz przeciwnie - aplauz. <br> I tak oto trwała zjazdowa idylla. Delegaci pełni najlepszej woli i chęci radzili, ustalali, sterowali ku odnowie. Całkiem bowiem byli nieświadomi chmur które już od kilku dni zawisły nad nowo narodzonym Stowarzyszeniem. Ba, jeszcze nawet tydzień później, 27 stycznia, zdołali odbyć II plenarne zebranie Zarządu Głównego Stowarzyszenia, gdzie ciągle jeszcze pełni optymizmu jego członkowie stwierdzali, że rozwój organizacji jest spontaniczny, masowy i bazuje wyłącznie na pracy społecznej.<br> Bomba pękła dopiero 28 stycznia br. Zarząd Główny SRP otrzymał wówczas pismo nadesłane przez ministra spraw wewnętrznych z dn. 12 stycznia 1981 roku, macą którego decyzję