babcia gaśnie z dnia na dzień. Tak że nawet w końcu posłano po księdza, który jednak z powodu nieprzytomności chorej mógł ją tylko namaścić świętymi olejami. Dopiero w czerwcu pewnego wieczora gorączka nagle spadła. Pani Barbara nieufnie badała przez chwilę termometr, strząsała go, pocierała, sprawdzała podnoszenie się rtęci.<br>- Zasnęła - rzekł po cichu Bogumił schyliwszy się nad babcią. - Idź się trochę położyć, Basiuchno. Ledwo stoisz na nogach. Ja zostanę.<br>- Dobrze - odparła, gdyż w istocie ostatnie kilka nocy nie spała. - A lekarstwo kiedy dawałeś?<br>- Przed półgodziną. Jak się zbudzi, dam znowu. Już idź, kochanie. Zdaje mi się, że najgorsze minęło.<br>Pani Barbara odeszła bez