swego gabinetu, wyjmuje z barku butelkę oraz dwa pękate kieliszki, zapala ojczyste, śmierdzące smołą i siarką cygaro.<br>Niezły koniak nabierze w tym smrodzie smaku mydlin.<br>Siedzimy naprzeciw siebie. On na szerokiej, na półchłopskiej ławie, ja w gościnnym fotelu.<br>- No? - pyta Franek. - Czego? - Musisz palić takie świństwo? - odpowiadam uprzejmie.<br>Franek zaczyna podrygiwać i kaszleć, co nie przestając być kaszlem jest przede wszystkim śmiechem.<br>- Muszę! I to wyłącznie na twoją cześć, drogi Jeremi, zadaję sobie tak wielkie cierpienia.<br>- Nadzwyczaj dobre masz serce, Franciszku! - mówię.<br>- Twoje podobieństwo do Tereski od Dzieciątka Jezus jest rzeczywiście łudzące.<br>Natomiast pani profesorowa przypomina raczej Marię Magdalenę oczywiście z