Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Na oścież
Nr: 2-3(59)
Miejsce wydania: Bydgoszcz
Rok: 1999
Tytuł: Na oścież
Nr: 2-3(59)
Miejsce wydania: Bydgoszcz
Rok: 1999
Szensztackiego źródła łask, są miejscem duchowej przemiany oraz formacji apostolskiej. Stanowią duchowe centra Ruchu.
Instytuty, wśród nich również - Szensztacki Instytut Sióstr Maryi w Bydgoszczy - jako wspólnoty wiodące, troszczą się o rozwój Ruchu, o wierność duchowi Założyciela i nauce Kościoła.
G.S.
PS.
Dziękuję siostrze M. Judycie Osińskiej za materiały, na podstawie których napisałam ten artykuł. Szczęść Boże.
Dawne zwyczaje na zakończenie karnawału
POLSKI BIGOS
Znamy przysłowie: "Gość w dom, Bóg w dom", znane jest nam także inne - "Gość nie w porę gorszy od Tatarzyna". To pierwsze jednak jest do dzisiaj naszą narodową cechą. Nie ma mowy, by podczas posiłku, trafiwszy do
Instytuty, wśród nich również - Szensztacki Instytut Sióstr Maryi w Bydgoszczy - jako wspólnoty wiodące, troszczą się o rozwój Ruchu, o wierność duchowi Założyciela i nauce Kościoła.
G.S.
PS.
Dziękuję siostrze M. Judycie Osińskiej za materiały, na podstawie których napisałam ten artykuł. Szczęść Boże.
Dawne zwyczaje na zakończenie karnawału
POLSKI BIGOS
Znamy przysłowie: "Gość w dom, Bóg w dom", znane jest nam także inne - "Gość nie w porę gorszy od Tatarzyna". To pierwsze jednak jest do dzisiaj naszą narodową cechą. Nie ma mowy, by podczas posiłku, trafiwszy do
Szensztackiego źródła łask, są miejscem duchowej przemiany oraz formacji apostolskiej. Stanowią duchowe centra Ruchu.<br> Instytuty, wśród nich również - Szensztacki Instytut Sióstr Maryi w Bydgoszczy - jako wspólnoty wiodące, troszczą się o rozwój Ruchu, o wierność duchowi Założyciela i nauce Kościoła.<br><au>G.S.</><br> <br>PS.<br>Dziękuję siostrze M. Judycie Osińskiej za materiały, na podstawie których napisałam ten artykuł. Szczęść Boże. </><br><br><div type="art"><page nr=12><br><br><tit>Dawne zwyczaje na zakończenie karnawału</><br><br><tit>POLSKI BIGOS</><br><br> Znamy przysłowie: "Gość w dom, Bóg w dom", znane jest nam także inne - "Gość nie w porę gorszy od Tatarzyna". To pierwsze jednak jest do dzisiaj naszą narodową cechą. Nie ma mowy, by podczas posiłku, trafiwszy do
