Mężczyzna, mój mężczyzna? Raczej chłopiec, ukochany chłoptaś, z którym po prostu jest mi dobrze.<br> Zmarszczyła brwi i niespodziewanie rozpłakała się z rozczarowania i litości nad sobą. Przecież jestem ładna, nawet bardzo ładna i zgrabna, chociaż może nie klasycznie piękna... Przecież... przecież... Czemu mnie nie chcą?<br>A może dlatego, że jestem pół-Polką, a właściwie pół-Żydówką, a to dla tak wielu oznacza ostatnią kategorię człowieczeństwa. I może dlatego, że jestem biedna, a moja matka jest zwykłą pielęgniarką w szpitalu chorób zakaźnych. I może również dlatego, że nie mam już ojca, tylko jestem sama, tak bardzo sama.<br>Ta litość nad sobą graniczyła z