jednym kraju, światów: pierwszy to ponad dziesięć milionów osób utrzymujących się z różnego rodzaju świadczeń wypłacanych przez państwo. W drugim żyje kilka milionów bezrobotnych w różnym wieku, bezskutecznie szukających pracy, oraz młodzi niewidzący dla siebie szans na lepszą przyszłość. Ten świat słusznie czuje się przez państwo osierocony. Trzeci stanowi kilkuset polityków, z których wielu uważa, że państwo to oni. Mogą program przyjąć, odrzucić albo też zmienić tak, że nie osiągnie swego celu.<br><br>Każdy z tych światów kieruje się własną, z jego punktu widzenia racjonalną kalkulacją. Niekoniecznie przystaje ona do określeń typu: "interes społeczny" czy "dobro gospodarki".<br><br>&lt;tit&gt;Wielka ucieczka&lt;/&gt;<br><br>Na realizacji planu