dwóch dróg: albo powrócić do swoich krewnych [którzy ją niegdyś wydali za mąż - mowa zapewne o wdowach], albo oddać się ze swoim mieniem, które należy do niej wedle prawa, pod opiekę dworu królewskiego, który będzie miał nad nią mund"</>. Rozdziały 196 i 197 przewidywały takie same konsekwencje w wypadku oszczerczego pomówienia podopiecznej dziewczyny lub niewiasty o czyn nierządny, albo o to, że jest "strzygą, czyli maską" (to jest czarownicą pożerającą ludzi). We wszystkich trzech rozdziałach normy ograniczające samowolę mundoalda opatrzono jednak znamiennym zastrzeżeniem: "z wyjątkiem ojca lub brata". Oni nie tracili mundu nad córką lub siostrą, choćby próbowali ją zabić albo