aż do obrzędu nadania dziecku imienia. Funkcję "ojca chrzestnego" sprawował najstarszy wiekiem członek innego klanu, chociaż samo imię było ściśle związane ze zwyczajową symboliką rodziny noworodka. Starzec czterokrotnie ogłaszał wybrane imię podczas uroczystości, na którą zapraszano krewnych i przyjaciół. Oprócz jedzenia i tańców do programu uroczystości należały również modły za pomyślność dziecka oraz apele do rodziców o zapewnienie mu właściwego wychowania. Zawieraniem małżeństw kierowali rodzice. Matka chłopca oferowała prezenty rodzinie jego wybranki i czekała na odzew. Przyjęcie podarunków oznaczało zgodę na małżeństwo - i praktycznie samo zawarcie związku - odrzucenie zaś było jednoznaczne z dostaniem kosza. Nieskomplikowanych zabiegów wymagało także uzyskanie rozwodu, przy