Typ tekstu: Książka
Autor: Dąbek Stanisław
Tytuł: Twórczość mszalna kompozytorów polskich XX wieku
Rok: 1996
1957) stosują tę praktykę opracowując chorałowo wybrane
­ ogólnie mówiąc, naprzemiennie ­ wersy, z wzorcem melodycznym gregoriańskiego
Credo III. Obaj kompozytorzy cytują chorał in crudo, dodając towarzyszenie organowe,
charakterystyczne dla tego typu towarzyszeń XX-wiecznych.
Praktykę alternatim z wersami opracowanymi chorałowo (naprzemiennie), przeznaczonymi
do wykonania przez Soprany wraz z towarzyszeniem organowym, stosuje ponadto
Miazga w częściach Gloria i Credo swoich dwóch mszy ­ Missa in honorem S. Vincentii
Pallotti (1957) oraz Missa pacifica (1957). W pierwszej jako wzorce wykorzystuje
Gloria z XV mszy Dominator Deus i Credo III, w drugiej zaś ­ Gloria IV (z ambrozjańską
wersją chorału) i Credo I.
Wersy opracowane niechorałowo w
1957) stosują tę praktykę opracowując chorałowo wybrane <br>­ ogólnie mówiąc, naprzemiennie ­ wersy, z wzorcem melodycznym gregoriańskiego <br>Credo III. Obaj kompozytorzy cytują chorał in crudo, dodając towarzyszenie organowe, <br>charakterystyczne dla tego typu towarzyszeń XX-wiecznych.<br> Praktykę alternatim z wersami opracowanymi chorałowo (naprzemiennie), przeznaczonymi <br>do wykonania przez Soprany wraz z towarzyszeniem organowym, stosuje ponadto <br>Miazga w częściach Gloria i Credo swoich dwóch mszy ­ Missa in honorem S. Vincentii <br>Pallotti (1957) oraz Missa pacifica (1957). W pierwszej jako wzorce wykorzystuje <br>Gloria z XV mszy Dominator Deus i Credo III, w drugiej zaś ­ Gloria IV (z ambrozjańską <br>wersją chorału) i Credo I.<br> Wersy opracowane niechorałowo w
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego