przydeptał kiepa i zbierał się do odejścia.<br>- Co, idziesz? Już? - przestraszył się Zygmunt. Nie był jeszcze gotowy, a Północny rzeczywiście mógł sobie zaraz pójść. - Poczekaj! Nie wiem, co to za propozycja. Sam pisałeś...<br>- Nie musisz wiedzieć, ty to czujesz. - Tamten spojrzał przenikliwie na Zygmunta szklistymi oczami. - Czujesz przez tę swoją porąbaną niebologię, która zaprowadzi cię na krawędź życia. Choć oczywiście nie umiesz tego wypowiedzieć. I bardzo dobrze! Usta! Usta, pamiętaj, niepotrzebne.<br>- Ale to jakieś niejasne, pokręcone. Powiedz, dlaczego tak się ze mną ostatnio dzieje? Co ja mam z tobą wspólnego? Dlaczego pojawiłeś się wtedy w parku? <br>- Byłem już wcześniej, jeszcze na