uniemożliwiających już zachowanie opływu laminarnego. Gałąź ewolucyjna pachykormidów, choć długotrwała, nie podlegała szczególnemu różnicowaniu <br>i wymarła bezpotomnie w późnej kredzie. Jedyną dzisiejszą pozostałością po tych rybach jest wspominana już reliktowa słodkowodna Amia.<br><br>&lt;tit&gt;Początki ryb cienkołuskich&lt;/&gt;<br><br>Nadzwyczajnym sukcesem ewolucyjnym zaowocowały przemiany małych rozmiarami ryb, zapoczątkowane przez pokrytego wciąż romboidalnymi łuskami Pholidophorus, pospolitego od późnego triasu do końca jury. Pocienienie łusek, doprowadziło do zmiany ich kształtu na owalny (łuski cykloidalne) u wczesnojurajskiej Pholidolepis. Wygodnym wskaźnikiem dla taksonomów są przemiany zarysu kości postoperculare z owalnego na trójkątny.<br>&lt;page nr=247&gt;<br>Znacznie istotniejszą biologicznie innowacją były charakterystyczne dla Teleostei skostnienia rozdzielające bloki mięśniowe - ości. Skutecznie odtąd odstręczają od