opinię przytoczeniem obszernego cytatu z własnej przedmowy do Lukrecji Borgii. Warto przypomnieć ten fragment, który autor uznał za na tyle istotny, że z polemicznej i okolicznościowej przedmowy do popremierowej publikacji dramatu wprowadził go do kolejnego wyznania estetycznej wiary, do wspomnianego Wstępu:<br>&lt;q&gt;"Autor tego dramatu zdaje sobie sprawę, jak wielką i poważną rzeczą jest teatr; wie, że dramat &lt;gap&gt; ma do spełnienia misję narodową, misję społeczną, misję wobec ludzkości. Gdy widzi co wieczór ten lud tak inteligentny i tak przodujący, który uczynił z Paryża stolicę postępu, tłoczący się tłumnie przed kurtyną myśli, którą wątły poeta uniesie w chwilę później, to czuje, jak mało