aspektem etycznym takiego postępowania badacza, które nastawione jest na potwierdzenie - "za wszelką cenę" - swojej hipotezy roboczej. Owe "wyrozumiałe" traktowanie przez badacza hipotezy roboczej może ujawniać się w dwóch fazach: (a) w fazie planowania i prowadzenia samych badań empirycznych oraz (b) w fazie przygotowywania do druku raportu z tych badań. Taka praktyka badawcza jest dokładną odwrotnością dyrektyw płynących z metodologii popperowskiej, która pokazuje badacza jako tego, który szuka - i to niekiedy z niemałym trudem - przypadków obalających jego hipotezę roboczą, a nie jako osobę skrzętnie zbierającą wszystkie te przypadki, które właśnie potwierdzałyby hipotezę.<br><br> To, że badacze chętniej rejestrują przypadki "za", niż "przeciw" i