według odrębnego, rzymskiego prawa. Odnoszący się do Neustrii kapitularz Chlotara II (584-628) sformułował tę zasadę bez niedomówień: Inter Romanos negutia causarum romanis legebus praecepimus terminari42.<br>Normy dotyczące Rzymian znalazły się w tytułach XIV, XLI i XLII Prawa salickiego w drodze wyjątku. Chodziło o sprawy i sytuacje, z którymi rzymscy prawodawcy w ogóle nie mieli do czynienia, które jednak pojawiły się w wyniku społecznych przemian i koniecznie wymagały regulacji. Poza tymi wyjątkami normy Prawa salickiego formułowano bez określania etnicznej przynależności osób, których te normy dotyczyły. Używano zaimka "ktoś" lub wyrażenia "wolny człowiek". Jego plemienna tożsamość wynikała z plemiennego charakteru prawa. Gdy