projektu Zamoyskiego, "nie gardząc#jak pisze z wyraźnym ubolewaniem Historia Kościoła w Polsce, wydana pod patronatem KUL-u w 1979 roku#nawet pomocą ambasadora rosyjskiego Ottona Stackelberga". Ten z kolei miał na uwadze interes Sankt Petersburga, któremu z oczywistych względów nie mogło zale żeć na reformie Rzeczypospolitej monarszej.<br>Oryginalny sojusz prawosławnego dyplomaty i katolickiego wysłannika spotkał się z aprobatą Rzymu; dyplomacja papieska przestrzegła jedynie nuncjusza, "aby porozumienie i łączenie się nasze z państwem heretyckim nie wyszło tam [to jest w Warszawie] niepotrzebnie na jaw z naszą szkodą, jakkolwiek takimi krokami posługuje się nieraz Opatrzność". Archetti i jego sprzymierzeńcy do tego stopnia