rzadko motywuje nas do większego wysiłku,<br>dużo energii tracimy natomiast na usprawiedliwienie nieróbstwa, bierności,<br>niekompetencji. Przez wiele lat w Polsce obowiązywała - jak zauważyła<br>prof. Halina Świda-Ziemba - moda na przegrane, smutne, pełne dramatów<br>życie. Status outsidera miał być wyrazem wyższości duchowej. Pogardzano<br>cechami decydującymi o sukcesie: kompetencją (oznaką banalnego<br>profesjonalizmu), precyzyjnym organizowaniem czasu (wyrazem pełni życia<br>były "nocne Polaków rozmowy"), wytrwałością i wizją celu, a przede<br>wszystkim gotowością do kompromisu. O ile w filozofii sukcesu kompromis<br>jest częściowym osiągnięciem celu, w filozofii klęski oznaczał jedynie<br>rezygnację z własnych wyobrażeń i zamiarów. Przegrywając, Polacy oddychali<br>z ulgą: nareszcie mogli być sobą. Stefan