W pierwszej Księdze Królewskiej (18, 19) czytamy, że królowa Izebel miała na swoim utrzymaniu 450 proroków fenickich. Wypada zresztą zaznaczyć, że profetyzm podobnego typu nie był obcy również innym narodom.<br>Przypominamy tu tylko orgiastyczne misteria na cześć Apollina i Dionizosa. Herodot pisze o natchnionych mężach, którzy chodzili po Grecji i prorokowali w heksametrach.<br>Nabizm przybierał w Izraelu formy czasami niesamowite. Prorok Ozeasz (VII wiek p.n.e.), kiedy chciał wykazać Judejczykom, że uprawiając bałwochwalstwo dopuszczali się ciężkiego grzechu cudzołóstwa, żył trzy lata z nierządnicą i z kobietą zamężną. Izajasz (VIII wiek p.n.e.) chodził po mieście nago, by ostrzec mieszkańców