monarchiach sukcesyjnych. Jego zdaniem prawa te nie miały charakteru osobowo-etnicznego, lecz terytorialny: pod "plemiennymi" nazwami kryły się poszczególne prowincje królestwa Franków, dla których merowińscy władcy wydawali regionalne zbiory norm prawnych. Normy te według Bosla nie miały wiele wspólnego z tradycjami prawnymi poszczególnych plemion, lecz stosowały się do ogółu mieszkańców prowincji bez względu na przynależność etniczną i stanowiły zwulgaryzowaną, przystosowaną do miejscowych warunków mutację późnoantycznego prawa rzymskiego31.<br>Bosl nie wspomniał o źródłach, które zaprzeczają jego koncepcji, ale znalazł naśladowców. Pomysł jego podjęli przedstawiciele kolejnego nurtu krytycznego w europejskiej i amerykańskiej mediewistyce, którzy poddali rewizji zarówno twierdzenia klasycznej historiografii, jak i poglądy