Typ tekstu: Książka
Autor: Ziomecki Mariusz
Tytuł: Lato nieśmiertelnych
Rok: 2002
Renia nie odzywała się, kiedy snułem te plany. Pewnie miała swoje zdanie co do ich realności.

W sobotę Kulkowscy zgodnie z umową załadowali resztę swoich klamotów na ciężarówkę, która o trzeciej po południu zatrzymała się przy furtce Rumiankiewiczów.
- Niech wam się dobrze mieszka - powiedział markotnie Kulkowski, wręczając mi dwa klucze: prymitywny, bez wcięć na łopatce, do bramy, i drugi, niewiele lepszy, do drzwi wejściowych. W tym domu nikt nie wymieniał zamków od lata 1939 roku. Taksówkarz siąknął nosem.
- Teraz wiem, jak żeś sie Bronek onegdaj czuł. To jest piękny punkt.
Szybko potarł oczy i wsiadł do szoferki. Ciężarówka odjechała do Nowego
Renia nie odzywała się, kiedy snułem te plany. Pewnie miała swoje zdanie co do ich realności. <br><br>W sobotę Kulkowscy zgodnie z umową załadowali resztę swoich klamotów na ciężarówkę, która o trzeciej po południu zatrzymała się przy furtce Rumiankiewiczów. <br>- Niech wam się dobrze mieszka - powiedział markotnie Kulkowski, wręczając mi dwa klucze: prymitywny, bez wcięć na łopatce, do bramy, i drugi, niewiele lepszy, do drzwi wejściowych. W tym domu nikt nie wymieniał zamków od lata 1939 roku. Taksówkarz siąknął nosem.<br>- Teraz wiem, jak żeś &lt;orig&gt;sie&lt;/&gt; Bronek onegdaj czuł. To jest piękny punkt.<br>Szybko potarł oczy i wsiadł do szoferki. Ciężarówka odjechała do Nowego
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego