zostanie przewrócone do góry nogami, list Edka wreszcie się znajdzie i groźba nie przestanie wisieć mu na głową. Na rozum rzecz biorąc, należałoby ją zabić dokładnie w chwili, kiedy znalazłszy zaginioną korespondencję, będzie ją trzymała w ręku. Ewentualnie może nawet czytać. Wówczas trzasnąć ją w ciemię, wydrzeć kompromitujący dokument i pryskać... Owszem, to miałoby sens. Ale tak...? Albo ten list napisany był szyfrem zrozumiałym tylko dla niej, albo ona rzeczywiście coś wie. Może nawet nie zdawać sobie z tego sprawy...<br>Przyjrzałam się jej nie mniej podejrzliwie niż pan Muldgaard.<br>- Nie wiem, czy nie powinnaś opowiedzieć nam szczegółowo wszystkich wydarzeń, jakich świadkiem