kawałek przez koneckie lasy i łapałem autobus po drodze, czasem po prostu siedziałem na dworcu i czytałem. A dziś - prosto z dworca - na rynek. Gapię się przez chwilę na stare kamieniczki w słonecznym kurzu i wiem, że pójdę tam do niej. Ale dlaczego? Po co? Nie wiem. <br>"Nie mam prezentu" - przemyka myśl. <br>Wchodzę do recepcji, rozglądam się. Widzę ciemne schody... Te same. Portier pyta, czy szukam pokoju. <br>- Nie, szukam restauracji. <br>- Wejście obok - mówi i patrzy jak na idiotę, bo wchodząc do hotelu trudno nie zauważyć szyldu "Restauracja". <br><br>Zapytać go? O kogo? Nie wiem nawet, jak miała na imię. Nie wszedłem do