rozpoczęła się w purytańskiej Anglii w XVI w., stamtąd przejęły ją elity francuskie, a dopiero w XIX w. stała się europejską normą. Flandrin twierdzi, że był to bunt przeciwko dawnej moralności porównywalny z buntem przeciwko tradycji, który dokonał się w wieku XX. Dziś rodzina zmienia kształt po raz kolejny. Małżeństwo przestaje być instytucją wyniesioną ponad jednostkę. Jest kreatywnym, dynamicznym związkiem, który może być realizowany w wielu wariantach. I - jak pisze Krystyna Slany - nie oznacza to wcale końca rodziny. Rodzina nie rozpada się, tylko przybiera nową formę.<br><br>Wobec wyraźnej zmiany obyczajowości, jedni oczekują od państwa, że będzie stało na straży tradycyjnych wartości