Jesteśmy sami we dworze...<br> - Prowadziłaś, szłaś pierwsza, mogli cię zastrzelić - przeraziła się poniewczasie Surmowa.<br> - Teraz wszystkich nas mogą powystrzelać - dokończył jej mąż. - Ci albo tamci, gdy wrócą. Tym bardziej, że przed kuchnią leżą dwaj.<br> - Zabito ich? - zdziwiła się hrabina.<br> - Gdyby Lotaryńczyk nie zaczął strzelać... Trafił tego ich zasłużonego oficera.<br> Stukanie przeszło w głośne łomotanie. Marta przypomniała sobie, że sowiecki żołnierz bardzo dokładnie przekręcił klucz w kłódce od strychu. Oddał go później Surmowej.<br> - Oni nie mogą się wydostać, a wiedzą, że wojsko odeszło. Chcą, żeby ich wypuścić.<br> - Broń Boże! - krzyknęła Surmowa. - Natychmiast nas pomordują. Będą się mścić za kolegów, a w ogóle