gladiatorów. Potem urządzano je z coraz większym rozmachem. Juliusz Cezar wystawił trzysta dwadzieścia par, by uczcić pamięć zmarłej przed kilku laty córki, Trajan zaś, niewątpliwie jeden z najwybitniejszych i najrozsądniejszych władców, podobno aż kilka tysięcy i to już tylko dla swej chwały po zwycięstwie nad Dakami.<br>Wszyscy gladiatorzy odbywali twarde przeszkolenie w zamkniętych budynkach, zwanych &lt;foreign&gt;"ludi"&lt;/&gt;; ich pozostałości można jeszcze oglądać w Pompejach. Kierujący nimi przedsiębiorca zwał się &lt;foreign&gt;"lanista"&lt;/&gt;, a gardzono nim podobnie jak stręczycielem. Zawodników otaczano tam swoistą opieką, nawet lekarską, byli bowiem towarem cennym. Stanowili poważną inwestycję, przedmiot handlu, wymiany, wypożyczenia, podobnie jak dziś zawodnicy piłkarscy. Swoisty biznes, jaki