że podczas pontyfikatu Jana Pawła II nastąpił pewien zwrot w innym kierunku.<br>Tak. Ten zwrot jest sporą zasługą Jana Pawła II. To, co bez wątpienia wniósł na stolicę Piotrową Karol Wojtyła, to dobra znajomość marksizmu i realnego komunizmu. Nie była dlań atrakcyjna ani doktryna dialektyki historycznej, ani walki klas, ani przewodniej roli partii, ani też ludowej sprawiedliwości. Ich teoretyczna sprzeczność z chrześcijaństwem oraz praktyczne bankructwo były dlań oczywistością. Dlatego od początku wyraźnie się przeciwstawiał horyzontalnemu odczytywaniu Pisma świętego, zastępowaniu Chrystusa Ewangelii Chrystusem z karabinem na ramieniu, Chrystusem-rewolucjonistą czy pierwszym socjalistą oraz lokalizowaniu Trzeciego i Czwartego Rzymu w Moskwie i Hawanie