one właśnie normują zmiany. Ważny jest stosunek CO&lt;hi rend="lower"&gt;2&lt;/&gt; do Ca, bowiem w przypadku dużego zużycia CO&lt;hi rend="lower"&gt;2&lt;/&gt; następuje wytrącanie CaCO&lt;hi rend="lower"&gt;3&lt;/&gt;. Przy przesyceniu wody CO&lt;hi rend="lower"&gt;2&lt;/&gt; jego nadmiar przechodzi do atmosfery. Zarówno w przypadku jezior eutroficznych, jak i oligotroficznych, ilość wolnego CO&lt;hi rend="lower"&gt;2&lt;/&gt; rośnie wraz z głębokością, a w strefie przydennej jego zawartość może przewyższać normalną ilość wielokrotnie.<br>Siarkowodór (H&lt;hi rend="lower"&gt;2&lt;/&gt;S) tworzy się w przydennych warstwach wód, szczególnie zimą, gdy natlenienie wód jest utrudnione. Powstaje on w procesie gnicia białek i mikrobiologicznej redukcji siarczanów. Siarkowodór jest gazem silnie trującym, dlatego jego duże stężenie wyklucza przetrwanie form życia.<br>Metan (CH&lt;hi rend="lower"&gt;4&lt;/&gt;) potocznie jest nazywany gazem błotnym. Jego obecność