to wam wszystkim się należy!... - Czułam się zła i na nowo wesoła. - Myślisz, że i ja cię nie zdradzam?... - wybuchnęłam śmiechem i z satysfakcją piąte przez dziesiąte spowiadałam się przed nim ze wszystkich swych niewierności. - Co? Nic o tym nie wiedziałeś? Przecież wszyscy w mieście mówią o tym, że jesteś przeze mnie rogaty!...<br>Nie wiedział o tym nic i wtedy nagle uczułam, jak w duszy mej stało się pusto i głucho, jak gdyby za brakło wnętrzności, serca i w ogóle wszystkiego. On rzeczywiście o niczym nie wiedział, niczego nie podejrzewał. Czy to Pan Bóg odbiera mężczyznom rozum w podobnych sytuacjach? Kłamię! chciałam