z fosforanowych ząbków skórnych.<br><br>&lt;tit&gt;Przystosowanie kręgowców do pływania&lt;/&gt;<br><br>W drodze do nektonowego życia przed tymi pancernymi kręgowcami stanęły te same konstrukcyjne ograniczenia, które przekroczyć musiały bentosowe, opatrzone wapienną muszlą mięczaki - przodkowie głowonogów. Inna była konstrukcja wyjściowa, inne więc musiały być jej modyfikacje, choć cel podobny. Odwrotna też okazała się kolejność przezwyciężania ograniczeń konstrukcyjnych. Głowonogi zaczęły od wytworzenia aparatu hydrostatycznego (fragmokonu), a w ewolucji kręgowców aparat taki (pęcherz pławny) powstał późno. Kręgowce rozwijały więc najpierw aparat ruchowy, czyli ogon. By dobrze funkcjonować, ogon musiał mieć rozszerzoną część końcową - płetwę. Struna grzbietowa wnikała w jej płat dolny. Wykształcenie płetwy na górnej stronie ogona